ΑΡΘΡΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ

Κρητική φιλοξενία για φοιτητές

Στην Κρήτη υποδέχονται τους φοιτητές με αγάπη τόση, που δεν μπορεί παρά να σταθείς μπροστά σ’ αυτό με έκπληξη. Η κόρη της Ελένης σπουδάζει στην Κρήτη. Η σπιτονοικοκυρά είναι διακριτική, αλλά παράλληλα και προστατευτική για την 18χρονη Ντίνα. Πέρσι το χειμώνα την επισκέφτηκαν η αδελφή της και μία φίλη της. Πήγαν να περάσουν λίγες μέρες στην Κρήτη μαζί με τη Ντίνα. Η σπιτονοικοκυρά, όταν είδε τα κορίτσια, χτύπησε την πόρτα τους με τα χέρια γεμάτα κουβέρτες. – Τι είναι αυτά;

-Να, Ντίνα μου, πάρε κουβέρτες να σκεπαστείτε. Έχεις επισκέψεις, Πάρτες να μην κρυώσετε.

-Μα δεν είναι ανάγκη!

-Πάρε τις κουβέρτες και, αν χρειαστείς και κάτι άλλο, μη διστάσεις. Χαιρέτησε τις κοπέλες, τις ευχήθηκε να περάσουν καλά στο νησί της κι έφυγε. Φέτος πέρασε στην Κρήτη η Άννυ. Πήγαν με τη μάνα της να βρούνε σπίτι. Βρήκαν, εγκαταστάθηκαν. Όσες μέρες ετοίμαζαν το σπίτι, η σπιτονοικοκυρά κάθε μεσημέρι κατέβαζε φαγητό να φάνε. Διαβεβαίωνε τη μάνα της Άννυς ότι θα προσέχει το παιδί και «να μην ανησυχείς. Θα είμαι σα μάνα της». Όταν η μάνα ετοιμαζόταν για να φύγει, η σπιτονοικοκυρά της έφερε ένα κουνέλι και μία μπουκάλα κρασί, να τα πάρει μαζί της. Την ευχαρίστησε και της λέει, ότι θ’ αφήσει το κουνέλι στην Αννυ, να το μαγειρέψει.

Και η κυρία Άννα της είπε: «Αυτό θα το πάρεις στο Αγρίνιο, να το φάτε στο σπίτι με τον άντρα σου και να πιείτε το κρασί. Στην Άννυ θα δώσω άλλο εγώ».

Σε επίσκεψη σε μία ξαδέρφη της και σε κουβέντα που γινόταν, η Κική είπε, ότι έφερε στην Άννυ ένα τετράκιλο λάδι.

-Έφερες λάδι στην Κρήτη; Αυτό να μην το ξανακάνεις!

-Μα τι να κάνω;

-Η Κρήτη είναι γεμάτη λάδι. Θα δώσουμε στο παιδί εμείς.

-Μα δεν είναι σωστό αυτό! – Λάδι στην Κρήτη δεν θα ξαναφέρεις. Είπε εκείνη κοφτά. Βάζει μία μπουκάλα λάδι και το προσφέρει.

-Πάρε να πας στο παιδί.

-Μα έχει τώρα!

-Πάρτο και θα στέλνω εγώ λάδι στο παιδί.

Έφυγε η Κική συγκινημένη και χαρούμενη που το παιδί της είναι μέσα σε μια τέτοια αγκαλιά. Κάτι λένε αυτά και για μας που φιλοξενούμε φοιτητές στο Αγρίνιο. Έτσι δεν είναι;

 

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Αναγγελία” Αιτωλοακαρνανίας, από τον καλό φίλο και συνάδελφο Παντελή Φλωρόπουλο.



ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ