Σοβαροί είναι οι κίνδυνοι, τεράστιες ποσότητες ελαιολάδου να παραμείνουν αδιάθετες τη φετινή χρονιά, εξαιτίας της πολύ χαμηλής ποιότητας που παρατηρείται.
Ήδη, πολλά ελαιουργεία, μικρότερης δυναμικής, δεν κρατούν καθόλου ελαιόλαδο πάνω από 2 οξέα, ενώ ακόμα και μεγαλύτερες μονάδες που δέχονται να κρατήσουν το ελαιόλαδο για αποθήκευση, δεν μπορούν προς το παρών να το διαθέσουν σε οποιαδήποτε αγορά.
Με βάση την διαδικασία που ακολουθείται, αφού ολοκληρωθεί η ελαιοκομική περίοδος και αφού διαπιστωθεί το μέγεθος των αποθεμάτων και οι δυνατότητες που υπάρχουν, το ελαιόλαδο που τη δεδομένη στιγμή θα χαρακτηριστεί βιομηχανικό, θα περάσει στη λεγόμενη διαδικασία του “ραφιναρίσματος”.
Αφού το ελαιόλαδο ραφιναριστεί στις κατάλληλες μονάδες, στη συνέχεια αναμένεται να διατεθεί είτε ως παρθένο, είτε ως πρώτη ύλη σε διάφορες βιομηχανίες που παρασκευάζουν φυτίνη ή παράγωγα προϊόντων στα οποία χρησιμοποιείται ελαιόλαδο.
Κι ενώ οι μεγάλοι μεταποιητές φαίνεται πως έχουν δυνατότητες να προχωρήσουν σε αξιοποίηση του ελαιολάδου, δεν μοιάζει να ισχύει το ίδιο για τους μικρούς παραγωγούς οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι. Τη δεδομένη στιγμή, οι μικροί παραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να πουλήσουν το ελαιόλαδο με οξύτητες πάνω από δύο οξέα, αλλά σε πολύ χαμηλή τιμή.
Οι περισσότεροι ωστόσο προς το παρών δεν προχωρούν σε πώληση αναμένοντας ενδεχομένως κάποιες θετικότερες εξελίξεις, που ίσως δώσουν καλύτερη τιμή.
