Το όνομα Ιωάννης είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ονόματα της Ελλάδας και ίσως το όνομα με τις περισσότερες παροιμίες!
Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει
Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει
Σέρνει ο Γιάννης το Γιαννάκη, κι η Γιαννάκαινα το Γιάννη
Γιάννης και του Θεού η χάρη
Τα καλά του Γιάννη τα θέλουμε, τον Γιάννη δεν τον θέλουμε
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος τον πονεί
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό, και το θεριό το Γιάννη
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση
Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα
Γιάννη είχα, Γιάννη έχω κι αν ποτέ μου θα χηρέψω, πάλι Γιάννη θα γυρέψω!
Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, θα μας δάνειζαν καμπόση!
Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι
Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει. Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τονε βγάλαμε
Άλλη καμιά δε γέννησε μόνο η Μαριώ το Γιάννη
Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
Ούτε ποτέ χαρά’ς το Γιάννη, ούτε τώρα’ς τα παιδιά του
Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του
Πιάσ’ το Γιάννη τον άπιαστο
Οπου γάμος και τραπέζι και ο Γιαννάκης εις τη μέση
Ολη μέρα καλογιάννη και το βράδυ κακογιάννη
Ο Γιάννης ο σπανός μας λείπει
Ο Γιάννης καβάλα στ’ άλογο και τ’ άλογο αραδούσε
Ολα τα φαγιά του Γιάννη
Οπου ακούς Μαρία και Γιάννη βάλε ψάρια στο τηγάνι
Εξω Γιάννης μέσα Σουλεϊμάνης
Ολοι μιλούν για τ’ άρματα και ο Γιάννης για την πίτα
Ποιος κλάνει; Τον Γιάννη ρώτα
Ξέρ’ ο Γιάννης τ’ έχ’ς τον τορβά του
Ισα Γιάννης ίσα Χασάνης
Από το Γιάννη ως το Λιό, τύφλα να ‘χουνε και οι δυο
Αλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη
Γύρευ’ αγά μου τη δουλειά σου κι ο Γιάννης δεν είναι για χαράτζι
Κόψε ξύλο κάμε Αντώνη
κι από πλάτανο Μανώλη
κι αν ρωτάς και για τον Γιάννη,
ό,τι ξύλο κόψεις κάνει.
Ο Αλής γίνεται Γιάννης, κι η όρνιθα κταπόδι
