Φουντώνει η οργή και η αγανάκτηση στην αυτοδιοίκηση για τη στάση της κυβέρνησης να μην επιστρέφεται στους Δήμους ούτε ευρώ για το τέλος ανθεκτικότητας, γεγονός που οδηγεί τους Δήμους Πλατανιά και Χερσονήσου να δηλώνουν έτοιμοι να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να διεκδικήσουν να υπάρχει ανταποδοτικότητα.
Μονόδρομος είναι η προσφυγή στη δικαιοσύνη σύμφωνα με το Δήμαρχο Ζαχαρία Δοξαστάκη, ο οποίος δεν κρύβει την αγανάκτηση του απέναντι στην κυβερνητική πολιτική αλλά και την ηγεσία της ΚΕΔΕ για τη συνολική αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν στα οικονομικά της αυτοδιοίκησης με αιχμή του δόρατος το τέλος ανθεκτικότητας.
Όπως τονίζει, υπάρχουν 8 δισεκατομμύρια θεσμοθετημένοι πόροι, τα οποία δεν εισπράττει η αυτοδιοίκηση με ευθύνη της κυβέρνησης και την ίδια στιγμή γίνεται και υφαρπαγή του τέλους ανθεκτικότητας που σε όλη την Ευρώπη είναι τοπικός φόρος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο από τη Χερσόνησο οι εισπράξεις του συγκεκριμένου τέλους ανέρχονται στα 40 εκ. ευρώ, ενώ στον Δήμο Πλατανιά και στον Δήμο Ρεθύμνου οι εισπράξεις φτάνουν τα 15 εκ ευρώ αντίστοιχα.
Όπως είναι γνωστό το τέλος ανθεκτικότητας αντικατέστησε το φόρο διαμονής και καταβάλλεται από τους πελάτες των τουριστικών καταλυμάτων, αποδίδεται στην Εφορία από τους ιδιοκτήτες των μονάδων και οδηγείται στον «κουμπαρά» των πόρων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης.
Ωστόσο όπως εξηγεί ο κ. Δοξαστάκης ειδικά οι τουριστικοί Δήμοι που δέχονται τεράστιο αριθμό επισκεπτών και την ίδια ώρα
καλούνται να διαχειριστούν κρίσιμα ζητήματα όπως είναι η καθαριότητα, ο φωτισμός, η τουριστική προβολή η εξασφάλιση του νερού, η συντήρηση υποδομών και στη βάση αυτή, είναι τουλάχιστον άδικη η πρόβλεψη της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την κατανομή των εσόδων από το τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση, καθώς αφενός δυσχεραίνει την ήδη ισχνή οικονομική κατάσταση των δήμων, αφετέρου σφετερίζεται μέρος των εσόδων που οφείλουν να ανήκουν στους δήμους.
Με το 60% των πόρων του τέλους της ανθεκτικότητας στο χέρι οι Δήμοι θα έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην κατασκευή σημαντικών έργων υποδομής, που έχει άμεση ανάγκη η τοπική κοινωνία, για τα οποία σήμερα δεν υπάρχει κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο για να προχωρήσει η υλοποίηση τους.
