Πάει ο τύπος στο μπαρ, κάθεται, τον καλωσορίζει ο μπάρμαν.
-Παρακαλώ, τι θα πιείτε;
-Βάλε μου δύο Τζακ Ντάνιελς σε χαμηλό, με πάγο.
-Μα… Αφού είστε μόνος γιατί θέλετε δύο ουίσκι;
-Το ένα είναι για εμένα και το δεύτερο για τον αδελφό μου που είναι μετανάστης στην Αυστραλία. Μ’ αρέσει να τα πίνουμε μαζί.
Πάει καλά, του βάζει τα δύο ουίσκι, τα πίνει όμορφα και ωραία, πληρώνει και φεύγει.
Την άλλη βδομάδα τα ίδια ξανά, μόνος ο τύπος στο μπαράκι.
-Γεια, τι ποτό να βάλω να πιείτε;
-Το ίδιο φίλε μου. Το δύο ουίσκι σε χαμηλό με πάγο.
-Μα, να μην σας τα βάλω ένα – ένα να τα πιείτε με τη σειρά;
-Είπαμε φιλαράκι… Το ένα είναι για εμένα και το δεύτερο για τον αδελφό μου που είναι μετανάστης στην Αυστραλία.
Όλα καλά, τα ήπιε, έφυγε. Το ίδιο βιολί συνεχίστηκε κι άλλες φορές. Κάποια μέρα όμως, μπαίνει στο μπαρ, κάθεται και παραγγέλνει.
-Φίλε… Βάλε μου ένα ουίσκι.
-Ωχ… Γιατί μόνο ένα; Συνέβη κάτι με τον αδελφό σου;
-Όχι, όλα μια χαρά. Απλώς εγώ έκοψα το ποτό!
