Αργή, αλλά σταδιακή αύξηση σημειώνουν οι χωρισμοί στην Ελλάδα, με την ΕΛ.ΣΤΑΤ να καταγράφει 15.532 διαζύγια το 2024, αύξηση κατά 2,8% σε σχέση με το 2023.
Στη χώρα μας λοιπόν, πάντα κατά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, αναφορικά με τον τύπο διαζυγίου, κατά το 2024, εκδόθηκαν 12.805 συναινετικά (82,4%) και 1.886 κατ’ αντιδικία διαζύγια (12,1%), ενώ για 841 διαζύγια (5,4%) δεν δηλώθηκε ο τύπος διαζυγίου.
Η αναλογία διαζυγίων ανά 100 γάμους ήταν 42,4 το 2024, έναντι 37,5 το 2023, 33,4 το 2022, 34,2 το 2021 και 41,2 το 2020
Η δεκαετία των 40 είναι εκείνη που χτυπάει περισσότερο την κρίση στα ζευγάρια σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ενώ τα στοιχεία δείχνουν πως όταν δύο άνθρωποι περάσουν των κατώφλι των 10 ετών έγγαμου βίου, μειώνονται σταδιακά οι πιθανότητες να χτυπήσουν την πόρτα δικηγόρου για να χωρίσουν.
Το 66,4% των διαζυγίων που εκδόθηκαν το 2024 αφορά σε γάμους που διήρκησαν 10 και πλέον έτη (10.314 διαζύγια). Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που το διαλύουν μέσα σε λίγους μήνες, αλλά και αυτοί που αποφάσισαν ύστερα από μισό αιώνα ότι πρέπει να χωρίσουν.
Τα διαζύγια στην Ευρώπη
Η Ευρώπη περιλαμβάνει μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά διαζυγίων στον κόσμο. Πολλές ευρωπαϊκές και πρώην σοβιετικές χώρες γνώρισαν μια έξαρση των διαζυγίων στα τέλη του 20ού αιώνα και σήμερα το 40-90% των γάμων καταλήγει σε διαζύγιο. Αντίθετα, μερικές ευρωπαϊκές χώρες που μόλις πρόσφατα νομιμοποίησαν ή ομαλοποίησαν το διαζύγιο παρουσιάζουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά.
Ευρώπη: Εκτιμάται ότι 90%+ των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο, ένας από τους υψηλότερους στον κόσμο. Αντίθετα, οι παραδοσιακά καθολικές χώρες που μόλις πρόσφατα επέτρεψαν το διαζύγιο (π.χ. Μάλτα (2011), Ιρλανδία (1996)) εξακολουθούν να έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά διαζυγίων (κάτω από 0,8 ανά 1.000) και μόνο περίπου 12- 15% των γάμων που καταλήγουν σε διαζύγιο.
Τα μεγάλα δυτικοευρωπαϊκά έθνη βρίσκονται στο ενδιάμεσο: π.χ. περίπου 50% των γάμων στη Γαλλία καταλήγουν σε διαζύγιο, ~41% στο Ηνωμένο Βασίλειο και ~39% στη Γερμανία. Στις σκανδιναβικές χώρες περίπου 45-50% των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο (π.χ. Σουηδία ~50%). Πολλά ανατολικοευρωπαϊκά και μετασοβιετικά κράτη έχουν υψηλό επιπολασμό διαζυγίων: για παράδειγμα, η Ρωσία (74%) και η Ουκρανία (71%).
Οι χώρες αυτές είδαν έξαρση των διαζυγίων κατά τη διάρκεια και μετά τη σοβιετική εποχή. Εν τω μεταξύ, μερικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης διατηρούν χαμηλότερα ποσοστά (Ρουμανία ~22%, παραδοσιακά λόγω πιο συντηρητικών προτύπων). Συνολικά, τα ακατέργαστα ποσοστά διαζυγίων στην Ευρώπη κυμαίνονται κυρίως από περίπου 1 έως 3 ανά 1.000, με διάμεσο περίπου 1,5-2,5 ανά 1.000, αλλά τα ποσοστά διαζυγίων προς γάμο ποικίλλουν ευρέως λόγω των διαφορετικών ποσοστών γάμου.
Μέρος της μακροχρόνιας αύξησης των ευρωπαϊκών διαζυγίων οφείλεται σε νομικές αλλαγές – το διαζύγιο νομιμοποιήθηκε στην Ιταλία (1970), την Ισπανία (1981), την Ιρλανδία (1996) και τη Μάλτα (2011), συμβάλλοντας στην αύξηση του αριθμού των διαζυγίων σε αυτές τις χώρες με την πάροδο του χρόνου.
