Στην Κρήτη, από τα θερμοκήπια, υπάρχει πρόβλημα βαρέων μετάλλων στο έδαφος και το νερό, γεγονός για το οποίο εκφράζει τον προβληματισμό του ο γνωστός διατροφολόγος από το Ρέθυμνο Χάρης Χαρωνίτης, αναφερόμενος σε δύο νέες μελέτες που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε βαρέα μέταλλα στα τρόφιμα και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου και άλλων σοβαρών ασθενειών.
Ωστόσο, όπως τονίζει, είναι πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η Κρήτη δεν έχει τη βαριά βιομηχανία, ενώ καλεί τους γονείς για τα παιδιά τους και γενικότερα τους καταναλωτές να προτιμούν ντόπια προϊόντα, εποχικά, βιολογικά ή τουλάχιστον ολοκληρωμένης καταπολέμησης, περιορίζοντας όσο περισσότερο μπορούν τα τυποποιημένα, που ως βάση τους έχουν τα δημητριακά, το ρύζι μέχρι και τους ξηρούς καρπούς!
Oι καλλιέργειες τροφίμων μπορούν να απορροφήσουν βαρέα μέταλλα από μολυσμένο έδαφος, αέρα και νερό. Ως αποτέλεσμα, ίχνη μόλυβδου, αρσενικού και καδμίου βρίσκονται σε κοινά τρόφιμα, από το ρύζι και τα δημητριακά μέχρι τους ξηρούς καρπούς και το σπανάκι.
Το πρόβλημα της μόλυνσης των τροφίμων από βαρέα μέταλλα έχει αποκτήσει νέο επείγοντα χαρακτήρα, καθώς υψηλά επίπεδα βρέθηκαν σε παιδικές τροφές, που αποσύρθηκαν από τα ράφια των καταστημάτων.
«Τόσο από τη βιομηχανία όσο και από τα θερμοκήπια έχουμε φαινόμενα μη τήρησης περιβαλλοντικών όρων, με συνέπεια τη μόλυνση του νερού και του εδάφους.
Έτσι, τα βαρέα μέταλλα μεταφέρονται στο τραπέζι μας μέσα από τα προϊόντα που παράγονται σε μολυσμένες περιοχές», σύμφωνα με τον διατροφολόγο Χάρη Χαρωνίτη.
«Αυτή λοιπόν η ασέβεια προς το περιβάλλον με τη μη ορθολογική χρήση λιπασμάτων δημιουργεί αυτές τις συνέπειες. Και έχουμε μεγάλες ποσότητες σε βαρέα μέταλλα, φτάνουμε στο σημείο να δημιουργούνται καρκινογενέσεις στους καταναλωτές», όπως δηλώνει ο ίδιος.
Στο ερώτημά μας αν υπάρχει θέμα σε περιοχές της νότιας Κρήτης, όπου υπάρχουν πολλά θερμοκήπια, η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: «Αναμφίβολα υπάρχει θέμα. Τα μέταλλα αυτά υπάρχουν είτε από μολυσμένα νερά, είτε από μολυσμένα εδάφη, λόγω της υπερχρήσης χημικών λιπασμάτων και φαρμάκων. Ασφαλώς και υπάρχει»!
Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι η κατάσταση σήμερα είναι εξόχως καλύτερη στην Κρήτη σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Υπάρχει μάλιστα και αναπτυγμένη κουλτούρα στη βιολογική καλλιέργεια και οι βιοκαλλιεργητές πλέον είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένοι και πιο οργανωμένοι στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων.
Γιατί όμως τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα;
«Ο λόγος φυσικά είναι ότι οι τροφές που μολύνονται από αυτά τα μέταλλα είναι οι κοινές τροφές που καταναλώνουν πάρα πολύ τα παιδιά, όπως είναι τα δημητριακά, όπως είναι το ρύζι κ.λπ. Όσο για τις παιδικές τροφές που αποσύρθηκαν από το ράφι, αυτό όχι μόνο δε μας δημιουργεί εφησυχασμό, αλλά αντίθετα μας δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία. Γιατί τώρα ξέρουμε ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα και παράλληλα ξέρουμε ότι υπάρχουν και χαμηλότερα όρια τα οποία δεν ανιχνεύονται. Όμως, η συνολική συσσώρευση στο σώμα μας μπορεί μελλοντικά να δημιουργήσει προβλήματα», είπε ο κ. Χαρωνίτης!
Τι συμβουλεύει τους γονείς
Τι μπορεί να προκαλέσει ο μόλυβδος στον οργανισμός
Αναφορικά με τις μελέτες που παρουσιάστηκαν για τα βαρέα μέταλλα στα τρόφιμα:
Στην πρώτη μελέτη αναλύθηκαν οι επιπτώσεις του μόλυβδου, ενός τοξικού μετάλλου, που βρίσκεται συνήθως σε παλιά χρώματα, σωλήνες νερού και μολυσμένο έδαφος. Διαπιστώθηκε ότι ο μόλυβδος παρουσίασε μέτρια έως υψηλή βαθμολογία κινδύνου για την πρόκληση καρκίνου του πνεύμονα, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, του στομάχου και του εγκεφάλου.
Συγκέντρωσε, επίσης, μέτριες έως υψηλές βαθμολογίες για αιμοποιητικές, αναπαραγωγικές, νευρολογικές, νεφρικές και αναπνευστικές επιδράσεις. Επίσης, αναλύθηκαν οι επιπτώσεις του καδμίου, ενός τοξικού μετάλλου που βρίσκεται στους ξηρούς καρπούς, τις πατάτες, τους σπόρους, τα δημητριακά, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τον καπνό του τσιγάρου. Μεταξύ των πηγών του στο περιβάλλον είναι τα λιπάσματα και οι βιομηχανικές εκπομπές.
Στη μελέτη το κάδμιο συγκέντρωσε μέτριες έως υψηλές βαθμολογίες κινδύνου για καρκίνο του προστάτη, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, του μαστού, του παγκρέατος και του ενδομητρίου. Παρουσίασε, επίσης, μέτριες έως υψηλές βαθμολογίες για μη καρκινικούς κινδύνους, όπως νεφρικές, αναπτυξιακές, αναπαραγωγικές, ανοσολογικές και νευρολογικές επιπτώσεις.
Νωρίτερα φέτος σε άλλη μελέτη σχετικά με το κάδμιο στις παιδικές τροφές, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Food and Chemical Toxicology”, διαπιστώθηκε ότι τα μικρά παιδιά ηλικίας από έξι μηνών έως πέντε ετών εκτίθενται περισσότερο στο κάδμιο που περιέχεται στα κοινά τρόφιμα. Τα βρέφη και μικρά παιδιά στις ΗΠΑ που κατανάλωναν τακτικά ρύζι, σπανάκι, βρώμη, κριθάρι, πατάτες και σιτάρι είχαν μέση έκθεση σε κάδμιο που υπερέβαινε το μέγιστο ανεκτό επίπεδο πρόσληψης που έχει καθοριστεί από την Υπηρεσία Καταγραφής Τοξικών Ουσιών και Ασθενειών.
Στη δεύτερη μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο, η ερευνητική ομάδα διεξήγε ποσοτική αξιολόγηση του κινδύνου καρκίνου για διάφορα τρόφιμα στις ΗΠΑ που περιέχουν ανόργανο αρσενικό. Οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι κάθε χρόνο περισσότερες από 6.000 επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου της ουροδόχου κύστης και του πνεύμονα και πάνω από 7.000 περιπτώσεις καρκίνων του δέρματος μπορούν να αποδοθούν στην κατανάλωση ανόργανου αρσενικού στις ΗΠΑ. Οι ερευνητές εντόπισαν, επίσης, ότι συγκεκριμένα φαγητά μπορούν να συνδεθούν με υψηλότερο ρίσκο καρκίνου από άλλα, όπως το ρύζι, το σιτάρι και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Σε άλλη δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Communications” διαπιστώνεται ότι τα καρκινογόνα βαρέα μέταλλα, όπως το χρώμιο, μπορεί να αποτελούν έναν υποτιμημένο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από τις δασικές πυρκαγιές.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
