Συγκεκριμένα το άρθρο 9 τονίζει πως ο αρμόδιος υπουργός «δύναται να προκηρύσσονται προγράμματα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων και συστημάτων αποθήκευσης από αυτοπαραγωγούς, ηλιοθερμικών συστημάτων οικιακές εγκαταστάσεις (νοικοκυριά), πρωτογενή (αγρότες) και δευτερογενή – τριτογενή (λοιπές χρήσεις) Τομέα, καθώς και εγκαταστάσεις νομικών προσώπων που επιδιώκουν κοινωφελείς σκοπούς, χρηματοδότηση ιδίως από πόρους Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης».
Η απόφαση απόφαση δύναται να καθορίζεται χρονική διάρκεια και οι δικαιούχοι/ωφελούμενοι των προγραμμάτων, τα κριτήρια επιλεξιμότητας και τα επιδότησης, μέγιστη εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών συστημάτων και συστημάτων αποθήκευσης ανά παροχή κατανάλωσης, των αυτοπαραγωγών (αυτοπαραγωγοί χωρίς εφαρμογή ενεργειακού συμψηψισμού αυτοπαραγωγοί οι οποίοι δύναται να εγχέουν όχι ενέργεια Δίκτυο), οι διαδικασίες για τους δίκτυο, ύψος αποζημίωσης τυχόν περίσσειας ενέργειας που διοχετεύεται δίκτυο, μέγεθος των ηλιοθερμικών συστημάτων ανά εγκατάσταση, οι προϋποθέσεις και διαδικασίες για συμμετοχή κάθε πρόγραμμα, οι αιτήσεις και τα δικαιολογητικά για υποβολή των αιτήσεων μέσω κατάλληλων πληροφοριακών συστημάτων, τρόπος κατάταξης και αξιολόγησης των δικαιούχων, οι προθεσμίες υλοποίησης των έργων, οι υποχρεώσεις των δικαιούχων και οι προϋποθέσεις απένταξης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για εφαρμογή των ως άνω προγραμμάτων. Για σχεδιασμό των προγραμμάτων λαμβάνονται ιδίως υπόψη τα περιθώρια υποδοχής ισχύος σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού – Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης ανά υποσταθμό, δυνατότητα απορρόφησης και ασφάλεια λειτουργίας του δικτύου και του συστήματος.
