Την ώρα που οι αγρότες αρχίζουν να γίνονται κοινωνοί των ειδικών µέτρων ενίσχυσης λόγω της πανδηµίας, µε χαρακτηριστικό παράδειγµα τη δυνατότητα συµµετοχής τους στη λεγόµενη επιστρεπτέα προκαταβολή, πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που διαµαρτύρονται ότι η δαπάνη γραφειοκρατίας που απαιτείται κάθε φορά για κάθε ένα ειδικότερο µέτρο, καθιστά την ενίσχυση δώρον άδωρον.
Τα 1.000 ευρώ της επιστρεπτέας προκαταβολής για την οποία ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης αισθάνθηκε την ανάγκη να πανηγυρίσει σε µια από τις τελευταίες του ανακοινώσεις, είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγµα, χωρίς να είναι το µόνο. Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά αγρότες εµπλεκόµενοι στο θέµα της επιστρεπτέας, το ποσό ενίσχυσης στην περίπτωσή τους είναι 1.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 500 θα πρέπει να επιστραφούν έστω και σε 40 µηνιαίες δόσεις. Αυτό που µένει µε τη µορφή επιχορήγησης είναι 500 ευρώ.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων τονίζουν, αυτό που ζητάει ο λογιστής ή ο σύµβουλος που θα κληθεί να διεκπεραιώσει την ηλεκτρονική υποβολή του σχετικού αιτήµατος, είναι 150 ευρώ. Αµέσως το καθαρό όφελος του αγρότη περιορίζεται στα 350 ευρώ και απ’ αυτό θα πρέπει να αφαιρεθούν επίσης, εργατοώρες για τη συγκέντρωση των παραστατικών, αλλά και έξοδα για µετακινήσεις τα οποία µειώνουν περαιτέρω το καθαρό όφελος.
Αντίστοιχα ζητήµατα ανακύπτουν και για πολλές από τις άλλες περιπτώσεις ειδικών ενισχύσεων που έχουν προβλεφθεί (4ευρω αιγοπροβατοτρόφων, 30 ευρώ το στρέµµα στην ελιά κ.α.), καθώς σε πολλές περιπτώσεις, κυρίως λόγω της µικρής εµβέλειας των εκµεταλλεύσεων, το κόστος που αναλογεί είναι ακόµα και µεγαλύτερο από το οικονοµικό όφελος το οποίο τελικά ανακύπτει. ∆εν είναι µάλιστα λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί, όταν τα στοιχεία καλλιέργειας του κάθε αγρότη, υπάρχουν και θα ‘πρεπε να είναι διαθέσιµα, στη βάση δεδοµένων του ΟΣ∆Ε, χρειάζεται εκ νέου καταγραφή και ανώφελη γραφειοκρατία στις αιτήσεις.
ΠΗΓΗ: agronews,gr
