Από αρχαιοτάτων χρόνων, υπήρχαν αναφορές για την τέχνη της τυροκομίας, καθώς η τέχνη της τυροκομίας δόθηκε ως πολύτιμο δώρο στους θνητούς από τους Θεούς του Ολύμπου. Ο Θεός Ερμής, κατατάσσεται μεταξύ των ποιμενικών θεοτήτων και αποκαλείται «κριοφόρος», «μηλοσσός», προστάτης των προβάτων και «τυρευτής», ο κατασκευαστής τυριού. Ο Όμηρος αναφέρει στην Οδύσσεια, την παρασκευή τυριού από αιγοπρόβειο γάλα, από τον Κύκλωπα Πολύφημο. Εξ’ άλλου, δεν είναι τυχαίο, η αγάπη που έχουν οι Έλληνες στα τυροκομικά προϊόντα, καθώς ο πατέρας των Θεών, Δίας, κυνηγημένος από τον πατέρα του Κρόνο, κρύφτηκε με τη βοήθεια της μητέρας του Ρέας και τράφηκε με το γάλα της ιερής κατσίκας, Αμάλθειας.
Η Ελλάδα, έρχεται δεύτερη σε κατανάλωση τυριού παγκοσμίως, με 25 κιλά κατά κεφαλήν, ανά έτος, αμέσως μετά τη Γαλλία που κατέχει την πρώτη θέση. Στην Ελλάδα, είναι καταγεγραμμένα περίπου 545 διαφορετικά είδη τυριών και 20 από αυτά ανήκουν στην κατηγορία Π.Ο.Π. «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης».
Από τη συγκεκριμένη κατηγορία, παράγονται τρία είδη στην Κρήτη και είναι τα εξής: Γραβιέρα Κρήτης, Ξινομυζήθρα και Πηχτόγαλο Χανίων, η γνωστή σε όλους μας Μυζήθρα. Είναι ένα μαλακό επιτραπέζιο τυρί, αλοιφώδες υφής, χρώματος λευκό, με υπόξινη ευχάριστη δροσερή γεύση και άρωμα που παράγεται από γίδινο ή πρόβειο ή μείγμα τους. Έχει μέγιστη υγρασία 65% κατά βάρος και ελάχιστη λιποπεριεκτικότητα επί ξηρού 50% κατά βάρος.
Γενικά, είναι ένα είδος τυριού φρέσκο, ευαίσθητο, με σχετικά σύντομη ημερομηνία λήξης, καθώς αλλοιώνεται εύκολα η γεύση του. Παλαιότερα, που η κατανάλωση κρέατος ήταν μόνο τις Κυριακές, το τυρί αντικαθιστούσε τις ανάγκες μας σε πρωτεΐνες, καθώς έχει υψηλότερο ποσοστό πρωτεϊνών από ότι το κρέας. Με το συγκεκριμένο είδος τυριού, οι γονείς μας δημιουργούσαν τα εκλεκτά ανάμεικτα καλτσούνια, τις σφακιανές πίτες, το μπουρέκι και γενικότερα στις διάφορες πίτες είχαν τη μυζήθρα σαν βασικό συστατικό, ως επίσης και στην καλοκαιρινή χωριάτικη σαλάτα. Έτσι, καθώς αναμειγνυόταν με τους χυμούς της ντομάτας, του αγγουριού, της πιπεριάς και του κρεμμυδιού, μαζί με το υπέροχο ελαιόλαδο, μας ταξίδευαν σε γαστρονομικούς παραδείσους, με τη δροσερή γεύση του.
Είναι ευκαιρία, να σηματοδοτήσουμε την Κρητική σαλάτα με μυζήθρα, γλιστρίδα, κρίταμο και κάπαρη σε όλα τα εστιατόρια και όχι τη χωριάτικη με αμφιβόλου προέλευσης φέτα. Επίσης, στο πρωινό μπορούμε να φρυγανίσουμε μια φέτα ψωμί και να το αλείψουμε με λίγη μυζήθρα και ελαιόλαδο και να του προσθέσουμε μια κουταλιά του γλυκού γύρη λουλουδιών. Θα μας δώσει μια υπέροχη γεύση και καθώς στον ουρανίσκο μας σκάνε οι μικροί κόκκοι της γύρης, εμείς θα αναρωτιόμαστε από πια λουλούδια προέρχονται. Επίσης, μπορούμε να αλείψουμε σε μια φέτα ψωμί, λίγη μυζήθρα και να του προσθέσουμε λίγο θυμαρίσιο μέλι με λίγα καρύδια. Είναι το καλύτερο ξεκίνημα για μια δύσκολη μέρα ή αν προτιμάμε ένα ελαφρύ γεύμα. Επιπλέον, έχοντας σαν βάση τη μυζήθρα, μπορούμε να φτιάξουμε υπέροχα επιδόρπια, καθώς ο συγκεκριμένος τύπος τυριού μας δίνει την ευκαιρία για γευστικές γαστριμαργικές δημιουργίες.
