Πολλά χρόνια έχει να δει ένα (έστω ένα!) έργο η Κίσαμος. Και αναφέρομαι σε κάθε είδους έργο. Κι αυτό αποτελεί, αν μη τι άλλο, αποτελεί πανελλήνια πρωτοτυπία. Δήμοι μικρότεροι, με σαφώς λιγότερες δυνατότητες καταφέρνουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν έργα, ενώ στην Κίσαμο το μόνο που καταφέρνουμε είναι να διαλύουμε τα ήδη υπάρχοντα. Τρανό παράδειγμα το κτιριακό συγκρότημα των Λυκείων στον Άγιο Αντώνιο που γκρεμίστηκε πριν από πέντε χρόνια εν μέσω βαρύγδουπων υποσχέσεων περί άμεσης ανέγερσης ενός νέου και σύγχρονου κτιριακού συγκροτήματος που θα στεγάσει τα Λύκεια της πόλης.
Σήμερα, ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά πότε (και αν!) δούμε τα νέα Λύκεια, με τους μαθητές και τις μαθήτριες να στοιβάζονται σε προκάτ αίθουσες και να ζουν τις μαθητικές τους ώρες σε τριτοκοσμικές συνθήκες.
Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη οργή είναι η κατάσταση που βρίσκεται ο χώρος που στέγαζε τα παλιά Λύκεια. Μια χωματερή σε πλήρη εξέλιξη στην είσοδο της πόλης του Καστελλίου. Παλιά στρώματα, κουφάρια αυτοκινήτων, ηλεκτρικά είδη, κρεβάτια και κάθε είδους άχρηστα αντικείμενα συνθέτουν το παζλ της ντροπής και «προσφέρουν» τις εικόνες που βλέπετε.
