Το Διοικητικό συμβούλιο της Τοπικής Διοίκησης Χανίων της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών (Ι.Ρ.Α.)στα πλαίσια των πολιτιστικών του δραστηριοτήτων διοργάνωσε και πραγματοποίησε την 03/04-10-2020 οδοιπορικό, 2ήμερη εκδρομή,συνάντηση φιλίας των μελών της Ι.Ρ.Α.Χανίων και φίλων αυτής, με πέρασμα του «Φαραγγιού της Σαμαριάς» και μια διανυκτέρευση στην ‘Αγία Ρουμέλη¨ Σφακίων».
Το οδοιπορικό μας ξεκίνησε την 03-10-2020 ημέρα Σάββατο και ώρα 06.00 το πρωί όταν όλοι οι συμμετέχοντες μαζευτήκαμε μπροστά στα γραφεία της Τοπικής Διοίκησης Χανίων έξωθεν της Περιφερειακής ενότητας Χανίων, για την αναχώρησή μας με το τουριστικό λεωφορείο που θα μας πήγαινε στον Ομαλό. Ήταν όμορφη και συγκινητική η στιγμή της άφιξης και γνωριμίας όλων των μελών της αποστολής κατά την ενσωμάτωση τους με το γκρουπ της αποστολής.
Μετά από ένα όμορφο σε εικόνες της διαδρομής αλλά και με πολλές στροφές ανάβασης στο Οροπέδιο του Ομαλού ταξίδι, κατά την διάρκεια του οποίου τα μέλη της αποστολής μας γνωρίσθηκαν καλύτερα, όλοι πλέον σαν μια μεγάλη αγαπημένη παρέα, φθάσαμε στο Ξυλόσκαλο του χωριού Ομαλός.
Μετά από μια ιστορική φωτογράφιση την είσοδο του Εθνικού Δρυμού της Σαμαριάς κ ατευθυνθηκαμε προς το εκδοτήριο εισιτηρίων εισόδου στον Δρυμό.
Μπροστά μας μεγαλοπρεπές και επιβλητικό το Φαράγγι της Σαμαριάς απλωνόταν κατά μήκος της οροσειράς των Λευκών Όρέων. Με μήκος 18 χλμ είναι το μεγαλύτερο φαράγγι της Κρήτης αλλά και της Ευρώπης .Έχει πλάτος από 150 μέτρα έως 3 μέτρα που είναι και το στενότερο σημείο του με την ονομασία “Πόρτες”. Το 1962 χαρακτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός Ελλάδας και είναι τόπος διαμονής πολλών ενδημικών πουλιών και διαφόρων ειδών ζώων. Το πιο γνωστό από τα ζώα που βρίσκουν καταφύγιο στο Φαράγγι Σαμαριάς είναι ο κρητικός αίγαγρος (κρι κρι). Εκεί επίσης φυτρώνουν σπάνια βότανα και φυτά, όπως το άγριο δίκταμο κι τα αγριολούλουδα. Το φαράγγι πήρε το όνομά του από το χωριό Σαμαριά και που κι αυτό οφείλει την ονομασία του στην βυζαντινή εκκλησία Οσία Μαρία του 14ου αιώνα, που βρίσκεται εκεί και σώζεται έως σήμερα με πολλές εικόνες και τοιχογραφίες. Το χωριό αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι λιγοστοί κάτοικοι (βοσκοί και ξυλοκόποι) όταν το φαράγγι χαρακτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός. Επί Τουρκοκρατίας το χωριό Σαμαριά, χρησιμοποιούνταν ως κρησφύγετο. Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια αυτού του χωριού βρίσκονται λίγο πριν τη μέση του φαραγγιού και σήμερα χρησιμοποιούνται από τους φύλακες του δρυμού.
Το χωριουδάκι αυτό, έχει πηγή και χώρους για να καθίσεις, οπότε είναι ιδανικό για στάση, νερό και ίσως ένα πρόχειρο γεύμα για όσους επισκέπτονται το φαράγγι .
Η 25μελής αποστολή μας με συνοδό τον αγαπητό φίλο της Τ.Δ. Ι.Ρ.Α. Χανίων, ξεναγό Thomas Ostermann από την Αυστρία, και με την καταλυτική υποστήριξη του μέλους της ΙΡΑ Χανίων αλλά και στελέχους του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού Χανίων ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ Μύρωνα, ξεκίνησε στο σημείο Ξυλόσκαλο, σε υψόμετρο περίπου 1.200 μ. με κατηφορικό βραχώδες μονοπάτι και ξύλινο φράχτη (όχι σε όλα τα σημεία) για στήριξη. Αυτό το μονοπάτι ήταν περίπου 3km. Ήταν η πιο δύσκολη διαδρομή μέσα στο Φαράγγι της Σαμαριάς, αφού είναι πολύ κατηφορικά. Από τα πρώτα κιόλας βήματα νιώσαμε το δέος να μας κυριαρχεί. Πανύψηλα βουνά και μια ατελείωτη χαράδρα να ξεχύνεται μπροστά μας ! Προχωρώντας, σιγά σιγά φάνηκε το ποτάμι το οποίο διασχίζει το Φαράγγι και ακούγαμε το μελωδικό κελάρυσμά του σε όλη τη διαδρομή. Επίσης, στον περίγυρο του μονοπατιού παρατηρήσαμε μεγάλες εκτάσεις καλυμμένες από πέτρες σε στοίβα. Λένε ότι αν περνάς πρώτη φορά το Φαράγγι της Σαμαριάς, και στοιβάξεις με αυτό τον τρόπο τις πέτρες και κάνεις μια ευχή, αυτή θα γίνει αληθινή! Κάποιοι από την αποστολή μας έφτιαξαν. Για περίπου τέσσερα χιλιόμετρα το τοπίο με αρκετές φανταστικές εναλλαγές. Πότε τεράστια βουνά, πότε πολύ ψηλά δέντρα, μεγάλοι βράχοι και πηγές με νερό. Αργότερα συναντήσαμε στα δεξιά μας το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου με τα ωραία κυπαρίσσια του, όπου κάναμε μια δεκάλεπτη στάση έχοντας ήδη διανύσει τα (3) πρώτα (και πιο κουραστικά) χιλιόμετρα από το Φαράγγι της Σαμαριάς! Εκεί κάποιοι από εμάς όπως και ο υπογράφων χρειαστήκαμε πρώτες βοήθειες για τα πονεμένα γόνατά μας.!!! Λίγο πιο κάτω άρχισαν να ορθώνονται τεράστια βουνά έως 2.000 μ. Εδώ η διαδρομή άρχισε να γίνεται πιο ομαλή. Άρχισαν να φαίνονται και άλλα φαράγγια που ενώνονται με το φαράγγι της Σαμαριάς και η κοιλάδα να γίνεται πιο πλατιά. Βρισκόμαστε περίπου στη μέση του φαραγγιού έχοντας ήδη διανύσει (7) χιλιόμετρα όταν συναντήσαμε το παλιό χωριό Σαμαριά με την όμορφη βυζαντινή εκκλησία του. Ύστερα από μια 15λεπτη στάση για ξεκούραση και πρόχειρο φαγητό, αρχίσαμε να περπατάμε το μονοπάτι ξανά . Το τοπίο πάλι αλλάζει όψη. Η χαράδρα αρχίζει να στενεύει αρκετά και ο δρόμος οδηγεί στις Πόρτες (το πιο στενό σημείο στο φαράγγι). Λίγο πριν Μετά από 1.2km περίπου (20 λεπτά διαδρομή) περνώντας ένα ξύλινο γεφυράκι πάνω από ένα αρκετά μεγάλο ρυάκι φτάσαμε στο χώρο ανάπαυσης «Πέρδικα» ή «Νερό της Πέρδικας». Στην Πέρδικα υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό και πυροσβεστικός σταθμός όπου ξαποστάσαμε για λίγα λεπτά και ήπιαμε νερό . Ολοκληρώνοντας τα επόμενα 2,2km (45 λεπτά διαδρομή) βρεθήκαμε στον τελευταίο σταθμό ανάπαυσης, το «Χριστό» με πηγή πόσιμο νερό, πυροσβεστικό σταθμό καθώς και τουαλέτα. Συνεχίσαμε για τα τελευταία 2.8km (30 λεπτά διαδρομή), τα οποία είναι πολύ εντυπωσιακά, καθώς περιλαμβάνουν τις «Σιδερόπορτες», ή απλώς «Πόρτες». Αυτό που αντικρίσαμε φθάνοντας στις Πόρτες μας άφησε άναυδους! Το τοπίο ήταν μαγικό. Οι δύο πλευρές των βράχων, δεξιά κι αριστερά, πλησιάζουν η μια την άλλη τόσο πολύ, που ο χώρος που απομένει για να περάσεις ανάμεσα τους είναι μόλις 3 μέτρα πλάτος! Το ύψος φτάνει τα 600 μ. Μετά το πέρασμα στις Πόρτες αντικρίζεις τη θάλασσα! Το επόμενο σημείο είναι ο χείμαρρος πάνω σε στρογγυλές, μεγάλες, άσπρες πέτρες και αμέσως μετά φτάνεις σε ένα άλλο παλιό κι ερειπωμένο χωριό, την Αγία Ρούμελη. Ύστερα από (3) ακόμα χιλιόμετρα πεζοπορίας φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής και στο πανέμορφο νέο χωριό Αγία Ρουμέλη, αντικρίζοντας το Λιβυκό πέλαγος και την υπέροχη παραλία της Αγίας Ρουμέλης.
Όλοι μαζί καταλύσαμε στο παραδοσιακό ξενοδοχείο «ΑΡΤΕΜΙΣ» .
Μετά την τακτοποίησή μας, περιηγηθήκαμε στα δρομάκια του πανέμορφου και γραφικού αυτού χωριού ,όπου μας κατέπληξε η ζεστασιά και η φιλικότητα των κατοίκων του. Μια δροσερή βουτιά στη θάλασσα και η ξεκούραση στην ακρογιαλιά της παραλίας ήταν ο όμορφος επίλογος της εκδρομής μας στο πανέμορφο και επιβλητικό Φαράγγι Σαμαριάς!
Η Τοπική Διοίκηση Χανίων της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών θέλει να ευχαριστήσει θερμά όλους τους συμμετέχοντες και αισθάνεται την υποχρέωση να αναφέρει τα ονόματα των συναδέλφων μελών της ΙΡΑ Χανίων, αλλά και πολιτών φίλων της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών που τίμησαν με την παρουσία τους την Τοπική μας Διοίκηση σε αυτό το οδοιπορικό.
Αυτοί είναι κατά αλφαβητική σειρά: ΑΔΑΜΑΚΗ Τασούλα, ΓΙΑΝΝΑΚΗ Μαριάνα, ΚΑΛΕΜΑΚΗ Πελαγία, ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ Ευτύχιος, ΚΟΥΒΑΡΑΚΗΣ Αντώνιος Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου αποστράτων σωμάτων ασφαλείας Χανίων, ΛΕΒΕΝΤΑΚΗΣ Δημήτριος ταμίας της ΙΡΑ Χανίων, ΛΙΑΠΙΚΟΣ Νικόλαος, ΜΑΡΓΑΡΩΝΗ Ηρώ, ΜΑΡΚΟΥ Χρήστος, ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ Εμμανουήλ, ΜΙΧΑΛΑΚΗ Ελευθερία, ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ Μανώλης (Εγγονός), ΜΑΥΡΙΔΑΚΗΣ Γρηγόριος Αντιπρόεδρος ΙΡΑ Χανίων, ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ Κλεάνθης, ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ Μύρωνα, ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ Γεώργιος, ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ Ξένια,ΠΕΝΤΑΡΑΚΗ Ιωάννα, ΠΕΡΡΑΚΗΣ Ιωάννης, ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ Γεώργιος, ΤΖΑΝΑΚΑΚΗ Ήρα, ΤΣΙΒΟΥΡΑΚΗ Μαρία,
Ιδιαίτερα χαρά και τιμή η παρουσία των φίλων της ΙΡΑ Χανίων: στελέχους της Πολεμικής μας αεροπορίας ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ Ηλία & στελεχών του Πολεμικού μας Ναυτικού ΝΤΟΡΑ Δήμητρα και ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ Αντρέα.
Επίσης ευχαριστούμε θερμά τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «ΑΡΤΕΜΙΣ» κ. Βίγλη Ρούσσο σσο για την άψογη εξυπηρέτηση και το καταπληκτικό παραδοσιακό κρητικό φαγητό που απολαύσαμε και τις δύο μέρες στο ομώνυμο εστιατόριο του ξενοδοχείο του.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος: Ιωάννης Περράκης
Η Γενική Γραμματέας: Σοφία Λογαρίδου
