«Κάθε χιλιόμετρο που περνάγαμε άρχιζε να φωτίζει το πρόσωπό μας. Χάσαμε το χαμόγελό μας 37 μέρες εκεί» τόνισε η Xανιώτισσα δημοσιογράφος Ευτυχία Πενταράκη που συγκλόνισε με τις ανταποκρίσεις της από το Κίεβο μέσω της ΕΡΤ, μιλώντας στο ertnews και τη Σταυρούλα Χριστοφιλέα λίγο μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα.
«Έβλεπα πως φαίνομαι μετά κι έλεγα μα πώς είμαι έτσι. Πιέζαμε τον εαυτό μας και δεν μπορούσαμε να χαμογελάσουμε» είπε.
Σε ερώτηση για τα όσα βίωσε στη Μπούκα όπου, όπως είπε, το συνεργείο της ΕΡΤ ήταν το μοναδικό μαζί με εκείνο του Reuters, απάντησε «κοιταζόμασταν μεταξύ μας και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι βλέπουμε. Κάποια στιγμή με τη συνάδελφο από το Reuters είπαμε δεν μπορούμε άλλο…Σκέψου ότι αυτόν τον δρόμο από εκεί και κάτω με τα βίντεο που τραβήξαμε την πρώτη μέρα δεν μπορέσαμε να τον διασχίσουμε όλο. Σταματήσαμε όλοι, είδαμε τόσα πολλά πτώματα ξαφνικά και μετά φύγαμε γιατί πάθαμε σοκ. Γυρίσαμε πίσω το Σάββατο και λέμε μα τι κάναμε, τι κάναμε… ρωτάγαμε τον συνάδελφο Άγγελο Μισιρλή που ήταν εκείνη τη μέρα τι κάναμε, και πήγαμε την άλλη μέρα και για αυτό περπάτησα εκεί γιατί συνειδητοποίησα ότι εκεί είναι ένα κομμάτι της ιστορίας που πρέπει να ειπωθεί». Πρόσθεσε «δεν μπορείς να μην το κάνεις. Σφίξαμε τα δόντια και το τραβήξαμε».
Η δημοσιογράφος αν κι έχει ζήσει κι άλλους πολέμους και θηριωδίες κάνοντας μεγάλες αποστολές είπε ότι αυτή τη φορά ήταν κάτι άλλο: «Βλέπεις ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι άμαχοι, βλέπεις ότι πολλοί από αυτούς έχουν σκοτωθεί όχι από μια οβίδα, από μία βόμβα, από έναν όλμο, από ένα… ήταν εκτέλεση».
«Βλέπαμε το αίμα από το κεφάλι που είχε απλωθεί τριγύρω… ήταν τόσο χαρακτηριστικές οι εικόνες που και να μη θες να πεις αυτή τη λέξη εκτέλεση, το βλέπεις ότι είναι μπροστά σου. Προσπαθούμε ακόμα να συνειδητοποιήσουμε που ήμασταν, τι έγινε. Είμαστε ακόμα από την υπερένταση, από την αδρεναλίνη» είπε ακόμα η Ευτυχία Πενταράκη.
«Αυτός ο πόλεμος είχε δολοφονίες, αυτό δεν ήταν παράπλευρες απώλειες και αυτή ήταν η διαφορά με τους άλλους πολέμους. Ήταν και πάρα πολύ εκτεθειμένοι οι δημοσιογράφοι καθώς ήξερες ότι αν βρεθείς απέναντι σε έναν Ρώσο μπορεί να εκτελεστείς».
Η δημοσιογράφος στο κλείσιμο της συνέντευξής της είπε ότι πηγαίνει να αγκαλιάσει τον γιο της που είναι 4,5 ετών και, που όπως ανέφερε, πάει στο σχολείο και λέει «είμαι πολύ περήφανος γιατί η μαμά μου είναι στον πόλεμο».
ΠΗΓΗ: ertnews.gr
