ΚΡΗΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ακριβό μου πιτόγυρο…

greek souvlaki, pita ma gyro with chicken meat, vegetables, french fries on a brown plate on a wooden rustic table, view from above, flatlay, close-up macro

Και ξαφνικά… πρώτο θέμα στις ειδήσεις το πανάκριβο πιτόγυρο (αλλιώς και “τυλιχτό” ή “γύρος με πίτα” ή “σουβλάκι με πίτα” ή “σουβλάκι με γύρο”, ανάλογα με την περιοχή της χώρας και το κατάστημα). Το εθνικό μας έδεσμα βρίσκεται πλέον σε τιμή απαγορευτική. Η μέση τιμή στο Ηράκλειο (που το πιτόγυρο είναι “μπόλικο”) είναι στα 4,60, ενώ έχουν εμφανιστεί και τα πρώτα καταστήματα που το πωλούν άνω των 5 ευρώ (έως 5,30). Στην Αθήνα, η μέση τιμή είναι στα 3,30 (εκεί είναι πιο “λιμό”, βεβαίως) και μέχρι τις γιορτές αναμένεται να εκτοξευτεί πάνω από τα 4.

Πώς φτάσαμε λοιπόν να πληρώνουμε το πιτόγυρο τόσα λεφτά;

Πληθωρισμός κερδοσκοπίας

Απλό είναι: πληθωρισμός κερδοσκοπίας. Η αγορά είναι παντελώς ανεξέλεγκτη, οι νεοφιλελεύθερες εμμονές της κυβέρνησης δεν της επιτρέπουν να επιβάλλει πλαφόν στην τιμή (μόνο στο περιθώριο κέρδους σε ολίγα είδη και υπηρεσίες, αλλά εκεί πέφτει… τρελό μαγείρεμα, αφού ο καθένας ό,τι γουστάρει δηλώνει ως κόστος μονάδας και μόνο τις μεγάλες πολυεθνικές που έχουν δημόσια όλα τα στοιχεία μπορείς να ελέγξεις), κάτι που δεν είναι βεβαίως μόνο ελληνικό πρόβλημα – το ίδιο ακριβώς πρόβλημα έχουν ΠΑΝΤΟΥ. Και ιδιαίτερα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που λειτουργούν με αυστηρή προσήλωση στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία, μη παρεκκλίνοντας ούτε χιλιοστό από τις “Γραφές”. Τέτοια ιδεοληψία, ούτε οι ναζί δεν είχαν με τον φυλετισμό τους!

Γι’ αυτό προέκυψε και ο όρος “πληθωρισμός κερδοσκοπίας”, διότι δεν πρόκειται για “φυσικό” πληθωρισμό, αποτέλεσμα υψηλής ζήτησης ή (έστω!) υψηλού κόστους. Απλώς οι εταιρείες βρήκαν την ευκαιρία την τελευταία τριετία να αυξάνουν συνεχώς τα περιθώρια κέρδους τους. Περάσαμε, δηλαδή, από την εποχή «χαμηλό κέρδος ανά μονάδα, υψηλές πωλήσεις», στην εποχή «μέτριες πωλήσεις αλλά το κέρδος μονάδας… στον θεό». Η δεύτερη μέθοδος κάνει οικονομίες κλίμακας σε πρώτες ύλες και εργατικά και logistics και προτιμάται πλέον απ’ όλους. Και φυσικά την πληρώνει ο τελικός καταναλωτής, διότι οι επιχειρήσεις που τα κάνουν αυτά τα κάνουν στα είδη πρώτης ανάγκης. Τα οποία, θέλοντας και μη, θα τα πάρεις. Και… χραπ, σου κόβουν τα ποδάρια!

Τα πλυντήρια… έπιασαν δουλειά

Τα δημοσιεύματα των συστημικών μίντια ΦΥΣΙΚΑ λειτουργούν και “ξεπλυματικά” όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για τους “μεγάλους παίκτες” της αγοράς. Όπως είχαν κάνει με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όταν όλοι οι κερδοσκόποι έκαναν “πάρτι” και αντί να τους ξεμπροστιάσουν, τα έριχναν “στον πόλεμο” (που στην πραγματικότητα είχε ελάχιστες και πολύ στενά εντοπισμένες επιπτώσεις σε πολύ συγκεκριμένα προϊόντα), έτσι και τώρα βρήκαν νέο αποδιοπομπαίο τράγο: τον “πόλεμο” (δεν είναι πόλεμος αυτό, γενοκτονία είναι) στη Γάζα.

Βεβαίως, οι διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι μέχρι τούδε ΚΑΜΙΑ (μα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ) επίπτωση δεν έχει ο “πόλεμος” στις διεθνείς αγορές, πέρα από μια μικρούλα και αμελητέα αναστάτωση. Αλλά εδώ τα “πλυντήρια”, είτε διαδικτυακά είτε τηλεοπτικά, “ανακαλύπτουν” τις “κρυφές επιπτώσεις” του “πολέμου” και μας λένε περίπου ότι το πιτόγυρο θα πάει 5,5 ευρώ, γιατί… πόλεμος!

Ρε, πόσο γελοίοι είστε, πια; Το ξέρετε ότι είστε η αιτία που λιγότερο από το 5% των Ελλήνων εμπιστεύεται τα media, έτσι; Χαμηλότερο ποσοστό παγκοσμίως. Σε τρία πράγματα έχουμε το παγκόσμιο ρεκόρ: στον νεποτισμό (οικογενειοκρατία), στο ποσοστό των ελεύθερων επαγγελματιών επί του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και στο πόσο λίγο εμπιστεύονται οι πολίτες τα media.

 

Πηγή: neakriti.gr




ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ