Τυφλός, αλλά πλημμυρισμένος από φως, ο 21χρονος Ανδρέας Τυμπακιανάκης από το Ηράκλειο της Κρήτης, παραδίδει μαθήματα ζωής με τη φυσική απλότητα και τη δύναμη με την οποία αντιμετωπίζει την καθημερινότητά του. Είναι μια πορεία που επιβεβαιώνει στην πράξη ότι η ζωή συχνά εξαρτάται από τον τρόπο που επιλέγουμε να τη δούμε – με χρώματα ή με γκρίζες αποχρώσεις.
Ο ίδιος γεννήθηκε με προβλήματα όρασης, όμως η πλήρης απώλεια ξεκίνησε στα 7 με 8 του χρόνια, όταν αιματώματα στα αγγεία των ματιών προκάλεσαν σταδιακή τύφλωση. «Τώρα μπορώ να ξεχωρίσω την ημέρα από τη νύχτα», αναφέρει. Παρότι πολλοί του λένε ότι «αποπνέει φως», ο Ανδρέας παραδέχεται ότι διστάζει να το πιστέψει: «Αν νομίζεις πως αυτός είναι ο σκοπός σου από την αρχή, έχεις χάσει το παιχνίδι».
Η ζωή του δεν ήταν ποτέ εύκολη, όμως εκείνος επέλεξε να τη μετατρέψει σε δημιουργία. Με χαμόγελο, πίστη και επιμονή, αντιμετώπισε την απώλεια της όρασης όχι ως εμπόδιο αλλά ως διαφορετική οπτική. Από πολύ μικρός λάτρεψε το θέατρο σκιών. «Έβλεπα καραγκιόζη και μου γεννήθηκε αυτή η θανάσιμη απορία: τι κρύβεται πίσω από τη σκηνή;» λέει.
Όταν τον ρωτούν αν θα γινόταν καραγκιοζοπαίχτης ακόμη κι αν δεν είχε χάσει την όρασή του, απαντά χωρίς δισταγμό: «Αυτή η απώλεια με ανάγκασε από μικρός να έχω άλλο τρόπο ζωής, να κοιτάζω εσωτερικά».
Σήμερα, ο 21χρονος Ανδρέας είναι καραγκιοζοπαίχτης, μουσικός και ένας άνθρωπος που εκπλήσσει με την ευαισθησία, το πάθος και την αφοσίωσή του σε κάθε τι που αγαπά.
