Στις 7 Δεκεμβρίου 1826 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης νικά τους Τούρκους στο Τουρκοχώρι Βοιωτίας και καταλαμβάνει πολλές άμαξες με εφόδια.
Η μάχη έλαβε χώρα λίγο μετά τη μάχη της Αράχωβας, με τον στρατό του Καραϊσκάκη να έχει χωριστεί σε τμήματα αποσπασμένα σε διάφορες αποστολές.
Οι οπλαρχηγοί Δράκος και Βέικος είχαν σταλεί να πολιορκήσουν τα Σάλωνα (Άμφισσα), οι Δυοβουνιώτης, Ρούκης και Περραιβός να καταλάβουν τη Βελίτσα (Άνω Τιθωρέα) και ο Μπαϊρακτάρης να οχυρώσει το Δίστομο).
Στις 4 Δεκεμβρίου o Kαραϊσκάκης πληροφορήθηκε την κίνηση μιας μεγάλης φάλαγγας ανεφοδιασμού με 500 Τούρκους ιππείς και 2.000 υποζύγια υπό τον Οσμάν μπέη Κόρτζα με κατεύθυνση το στρατόπεδο του Κιουταχή.
Η φάλαγγα θα περνούσε από ορισμένα στενά περάσματα που προσφέρονταν για ενέδρα, τη Μπουντουνίτσα, την Φοντάνα και το Τουρκοχώρι.
Ο Καραϊσκάκης διάλεξε το τρίτο για την ενέδρα του και τα χαράματα της 19ης (7ης Δεκεμβρίου με το παλιό ιουλιανό ημερολόγιο) οι πεζοί ταμπουρώθηκαν στις πλαγιές έξω από το ερειπωμένο χωριό ενώ ο Χατζημιχάλης με το ιππικό κρύφτηκε στο Μόδι σαν αποκοπή.
Αν η πειθαρχεία ήταν καλύτερη και τα πυρά δεν ξεκινούσαν νωρίς προδίδοντας τη θέση και κάνοντας τους Τούρκους να ελιχθούν και να διαφύγουν, η καταστροφή θα ήταν αντίστοιχη των Βασιλικών.
Τελικώς, 700 Τούρκοι σκοτώθηκαν και όλα τα υποζύγια – 400 στον αριθμό – έπεσαν στα χέρια των Ελλήνων.
