Στο κάλεσμα των συμμαθητών που έγινε η ανταπόκριση ήταν καθολική. Ήταν μια όμορφη Αυγουστιάτικη νύχτα και στη συνάντηση που έγινε μετά από 56 χρόνια, ήταν όλοι εκεί, συνταξιούχοι πλέον, ο Δημήτρης, η Δέσποινα, ο Βασίλης, η Χαρούλα, ο Γιώργος, η Ελένη, ο Ηλίας, η Μίνα, ο Χρήστος, ο Γιάννης, η Κατερίνα, ο Παναγιώτης, η Γεωργία, μια ολόκληρη σχεδόν τάξη.
Όλοι είχαν να θυμηθούν κάτι από τα παλιά, τα σχολικά χρόνια, τα καλύτερα μας χρόνια που δεν γυρίζουν ξανά. Ιστορίες του παρελθόντος ζωντάνεψαν ξανά μέσα από γέλια, πειράγματα και πολλές θύμησες από τη σχολική μας ζωή το μακρινό 1969 , στο μοναδικό τότε Γυμνάσιο Κισάμου. Τα χρόνια πέρασαν, λένε ότι όταν είναι καλά περνάνε γρήγορα, όμως αυτό που μας κρατά δεν έσβησε, υπάρχει ακόμα. Κάτι έχει μείνει από την εξαετή συμπόρευση, εκείνο το μακρινό 1963-1969. Ίσως η αμοιβαία εκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός, ίσως είναι οι κοινές αναμνήσεις, ίσως ο κοινός τότε σκοπός, ίσως είναι όλα μαζί.
Κλείνοντας τη βραδιά υποσχεθήκαμε να συναντιόμαστε κάθε χρόνο για πολλά – πολλά ακόμα χρόνια.
