Ομιλίες, Μαρτυρίες, Μουσικό πρόγραμμα, Χορός. Όλα, όλα, εδώ
Από το πρόγραμμα – πρόσκληση αντιγράφω τίτλους και υπότιτλους.
Για ένα εγχείρημα ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον, φιλόδοξο, εκτενές, που «έγραψε» ένα, δίχως προηγούμενο, πολιτιστικό γεγονός του τόπου. Μεγάλο, το μεγαλύτερο.
…Έξι μήνες πνευματικός μόχθος ατελείωτος, μου είπε η κυρία Τόνια Μαζοκοπάκη διευθύντρια του Σχολείου. Διάβασμα, διασταυρώσεις στοιχείων, video, συνεντεύξεις, εισηγήσεις, συγγράμματα, Πανεπιστημιακά κειμήλια πνευματικά, από τους μέγιστους που διαμόρφωσαν την Παιδεία της Πατρίδας!
Υλικό, υλικό, υλικό…
Άφθονο, πλουραλιστικό, λοιπόν, που θα έπρεπε με σεβασμό, ευθύνη και σχολαστική εντρύφηση, να συγκεντρωθεί, ν’ αξιολογηθεί και να επιλεγεί (με το χέρι στην καρδιά και την Συνείδηση εννοείται)! Τί ν’ αφαιρέσεις, από ένα όγκο εκατό χρόνων ζωής και λειτουργίας;
Να δοθεί το Νομοθετικό τοπίο, από τις αρχές του εικοστού, να παρατεθούν οι αλλαγές και οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, καθώς και τα «οδυνηρά τραύματα» των πολέμων και των δικτατοριών… Όλα μα όλα φωτίστηκαν, αναφέρθηκαν, τονίστηκαν από την ωραία «στεντόρεια» αφήγηση της κυρίας Μαζοκοπάκη, καθώς και τον συντονισμό του όλου προγράμματος. Δρώμενο από τα παιδιά (μόνο με εύγλωττη κίνηση), ώστε ν’ αποδοθεί σύντομα η Εκπαιδευτική λειτουργία με αυστηρότητα, αλλά και το αντίθετο, όταν το παιδί «αναπνέει» τον Δημοκρατικό, προοδευτικό τρόπο λειτουργίας του Σχολείου!
Απαραίτητο «ιντερμένδιο» το Μουσικό μέρος. Ελκυστικότατο, απέδωσε την εποχή, τα «σημεία» στα οποία έφτανε η αφήγηση.
Υπέροχες μελωδίες και τραγούδια ζωντανά με ορχήστρα, συμβολικά, νοσταλγικά για τους παλιότερους, χορός, αλλά και συνεντεύξεις από εκπαιδευτικούς κυρίως, που παραχώρησαν στον κόσμο τις μνήμες του καιρού που διδάχτηκαν στο Σχολείο, αλλά και δίδαξαν!
Ωραία πράγματα… Κι άλλα… κι άλλα, πολλά! Κόσμος παρών γέμισε ασφυκτικά την αυλή, επίσημοι, παιδιά, γονείς, φίλοι αλλά κυρίως εκπαιδευτικοί. Ουδείς έλειψε! Κι αφού η εκδήλωση διήρκεσε αρκετά, ο καθένας είχε τη δυνατότητα, με κάποια μέρη, με κάποια στοιχεία, να δώσει στην προσλαμβάνουσά του, τις μνήμες και τις συγκινήσεις μιας τέτοιας σημαντικής εμπειρίας!
Συγχαρητήρια πολλά, ευχαριστήρια πολλά, σ’ όλους που έβαλαν την πετρούλα τους -η προσπάθεια ήταν τεράστια-, ιδιαίτερα όμως στην κα Μαζοκοπάκη, την αγαπημένη μου Τόνια, που… έκανε τον σταυρό της και σήκωσε στους ώμους της την πρώτη ευθύνη μιας τέτοιας υπόθεσης, υψηλόβαθμης δυσκολίας και ποιότητας!
Ευχόμαστε πάντα το Σχολείο μας ορθάνοιχτο να φωτίζει και να θερμαίνει τις γενιές! Εκατό χρόνια ζει πάντα θα ζει…
ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ
